O Montessorii
„Uczyłam się dziecka. Wzięłam to, co dziecko mi przekazało i wyraziłam to, i tak powstała metoda zwana metodą Montessori.”— Maria Montessori
Maria Montessori
(1870 – 1952)
Autorką tej metody jest Maria Montessori (1870 – 1952), pierwsza we Włoszech kobieta lekarz, doktor psychiatrii i antropolog. U podstaw jej metody leży głęboki szacunek do każdego dziecka, jego naturalnej indywidualności, nastawienie na rozwój fizyczny, umysłowy, duchowy i emocjonalny małego człowieka, miłość do świata i życia w ogóle.
Nauczyć dziecko budować relacje pełne zrozumienia i odpowiedzialności.
Rozwijając samodzielność, wiarę we własne siły, wypracowując szacunek do siebie i innych możemy nauczyć dziecko budować relacje pełne zrozumienia i odpowiedzialności. Podczas swojej długoletniej pracy w przedszkolu, w grupach mieszanych wiekowo obserwowałam jakimi wspaniałymi nauczycielami są dzieci dla siebie nawzajem. Obdarowują się uwagą, cierpliwością, nie ma w nich oceny, która często towarzyszy nam dorosłym. W takiej grupie każde dziecko jest ważne, ma swoją wyjątkową rolę do spełnienia w odpowiednim miejscu i czasie.
Okresy szczególnej wrażliwości i gotowości do zdobywania wiedzy
Montessori zauważyła, że w rozwoju dziecka pojawiają się okresy szczególnej wrażliwości i gotowości do zdobywania wiedzy. Od urodzenia aż do około 6 roku życia dziecko jest gotowe do szybkiej nauki wielu umiejętności, bez jakiegokolwiek świadomego wysiłku. Z tego powodu dzieciom dużo łatwiej nauczyć się czytać i pisać zanim skończą 7 lat. Faza wrażliwa to taki etap, kiedy dziecko z wielkim uporem oddaje się danej aktywności. Koncentruje się na jednym aspekcie i ignoruje wszystko inne. Na przykład – kilkukrotnie układa te same puzzle, wszystko przelicza, sięga po te same układanki ... robi to tak często, że irytuje tym uporem otoczenie. Dziecko wykonuje je tak długo, dopóki nie uzyska oczekiwanego poziomu satysfakcji. Jest to czas intensywnej koncentracji, aktywności umysłowej. Dzieciom należy umożliwiać swobodną pracę z wybranymi przez siebie materiałami. Mają one wrodzoną chęć do nauki, dlatego nie należy ich zmuszać do konkretnych działań. Dziecko powinno pracować w zgodzie z własnymi możliwościami i swoim tempem. Należy zapewnić mu przestrzeń wyposażoną w materiał rozwojowy stymulujący jego wszechstronny rozwój.
Dziecko wzrastające w poczuciu miłości, akceptacji i szacunku wyrośnie na samodzielnego, świadomego swoich wartości dorosłego.
„W mojej wizji przyszłości młodzi ludzie nie zdają kolejnych egzaminów przechodząc ze szkoły średniej na uniwersytet. W mojej wizji przyszłości młody człowiek przechodzi z jednego etapu samodzielności do kolejnego – wyższego dzięki swojej własnej aktywności, wysiłkowi własnej woli. To właśnie stanowi wewnętrzny rozwój człowieka.”— Maria Montessori